Faith Tilghman Fortunatus | Tiro
Nerden : İtalya'da doğdu, ama hemen sonra ailesi Amerika'ya taşındı. Lakap : Lakap çıkar mı ki ismimden?
| Konu: Yeni Evine Hoş Geldin Perş. Eyl. 15, 2011 11:09 am | |
|
Gergince kapının başında durdu. Açıp açmamak konusunda kararsız kalmıştı. Kapıyı açmamak içinde bulunduğu durumu değiştirmeyecekti tabii ama şu anda ona arkasına dönüp kaçma fikri çok daha çekici geliyordu ona. Ama kaçsa bile, nereye gidebilirdi ki? Ailesi onu resmen kovarcasına göndermişti Arizona Devlet Lisesi'ne. Onlar aralarında bir ucube istemiyorlardı. Faith'in görünüşünde veya başka bir yerinde sorun yoktu, hatta herkes ona yüzünün ve vücudunun güzel olduğunu söylerdi. Annesi ve babasının ona ucube muamelesi yapmasının sebebi duyguları okuyabilmesiydi. Faith'e göre bu ucube denilecek bir şey değildi, ona göre bu onun için bir artı, hatta bir hediyeydi. Ama annesiyle babası onu hiç anlayamamıştı. Yeteneğini keşvettiğinden beri ondan uzak durmuşlar ve ona onlarla aynı evde yaşayan bir yabancı muamelesi yapmışlardı. Faith'in içine kapanıklılığının ve her daim yanlız hissetmesinin sebebi de ailesiydi. Yani onların yanına gidemem, diye düşündü Faith anılarından sıyrılarak. Belki de amcasına gitmeliydi. Onun da evi Arizona'daydı ve Faith'e her zaman iyi davranmıştı. Faith küçükken onu babası sandığı zamanları bile hatırlardı. Ama bu eskidendi. O Faith'in özel gücünden habersizdi. Öğrenirse nasıl bir tepki verirdi acaba diye düşündü kız. Annesi ve babası gibi mi davranırdı, yoksa anlayışla ona yardım etmeye mi çalışırdı? Bunu bilemiyordu ama amcasını tanıyorsa onu yanına almakta hiç kararsız kalmazdı. Faith bavulunun sapını kavradı. Amcasına gitmek oldukça iyi bir fikirdi ama bir sorun vardı. Kızın yanında ne parası vardı, ne de bir haritası. Kaçsa bile burada kaybolması işten bile değildi. Kız kederle iç çekti. Bavulunu yere koyup üzerine oturdu ve sırtını duvara yasladı. İçeri girmeye hiç niyeti yoktu, çünkü girince, buraya ait olacağını biliyordu. Bunu istemiyordu ama burada oturmanın da hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini biliyordu. Kaderinden kaçamazdı. Gözlerini yanındaki kapıya çevirdi. Yeni bir hayata başlamak bu kadar zor olamazdı değil mi? Eliyle boyası çatlamış duvardan destek alıp ayağı kalktı. İyi ki etrafta kimse yoktu. Faith üzgün olduğu zamanlarda oldukça savunmasız olurdu ve kimseye güçsüz görünmek istemezdi. Yüzüne hiçbir duygusunu belli etmeyen maskesini yerleştirdi ve sırtını dikleştirdi. Bir eliyle saçlarını düzeltirken diğer eliyle bavulunu aldı. Belki de bu yer hakkında kötü düşünmemeliydi. Bu lise normal gibi değildi, burada onun gibiler vardı. Belki de ailesi tarafından onun kadar dışlanmış kişiler de vardı. Belki de burada yanlız olması gerekmezdi. Bu sadece bir hayaldi onun için, ama bunu düşünmek bile onu gülümsetmeye yetmişti. İçinden bir ses burada her şeyin farklı olacağını söylüyordu. Kimbilir, belki de Faith bu sese inanırdı. Derin bir nefes aldı ve kapının kulbunu yavaşça çevirdi. İçeri girerken geçmiş hayatını geride bıraktığını hissetmişti. Açılan yeni sayfa onun için yepyeni bir başlangıç olacaktı.
| |
|