Prof. Austin & Her Şeyin Başlangıcı.

Bundan yaklaşık 150 yıl önce, Arizona Devlet Lisesi profesörlerinden John Austin, lisenin üstün imkanlara sahip laboratuarında, saygın bilim adamlarını hiç de hoşnut etmeyecek bir deney üzerinde çalışıyordu. Yıllardır araştırdığı bu konu uğruna, karısından ve çocuklarından bile vazgeçmek zorunda kalmış, deneyi resmen saplantı haline getirmişti. Arizona Eyaleti bu tür bilimsel faaliyetleri yürütmek için pek de ideal bir yer değildi. Bu yüzden profesör çalışmalarını okulda yürütmek için müdüründen izin istedi. O zamanlar ne Austin ne de bu deneye izin veren lise müdürü olacaklardan haberdardı.
Profesör Austin, gecesini gündüzünde katarak bu deney üzerinde çalıştı. Hatta öyle ki ne eşini, ne de çocuklarını görme ihtiyacı duyuyordu. Bazen okul mesaisi bittiği anda laboratuarına, çalışmasına döner ve ertesi gün ilk dersine kadar başından kalkmazdı. Birkaç ayın sonunda bir pazartesi gece yarısı nihai sonuca ulaşmayı başardı. Yıllardır kafa yorduğu, aylardır üzerinde uğraştığı deneyi gerçekleştirmeyi başarmasına son bir adım kalmıştı. İşte o adım, pek çok şeyin başlangıcı oldu.

Kabaca anlatmak gerekirse deneyi insanları çok daha güçlü, akıllı ve yetenekli hale getirme amaçlıydı. Her şey minik, tüplere bölünmüş yeşil bir sıvıda yatıyordu. Bu masumane gibi görülen yeşil sıvı, insan vücudu ile tepkimeye girdiğinde DNA’larda minik bir mutasyona sebep olacak, sonuç olarak çok daha gelişmiş ve özel yeteneklere sahip bireyler ortaya çıkacaktı. Bu sayede pek çok sorun rahatlıkla çözülecek, bir nevi sonunda dünyaya tamamen hükmedilebilecekti. Fakat Profesör Austin, bu çok değerli deneyi için lise gençlerini kullanmaya karar verdi. Çalışması resmen gözünü karartmış, tehlikeleri görmesine engel olmaya başlamıştı.

Gözüne kestirdiği yaklaşık yirmi öğrenciyi, bir dersinde laboratuarına indirip, kısaca çalışmasından bahsetti ve onlara katılmaları yönünde istekte bulundu. Gençler önceleri tereddüt etseler de, pek çoğu güç uğruna katılmaya razı oldu. Katılmak istemeyen birkaç öğrenciyi hiç kimseye bir şey söylememesi konusunda sıkıca tembihleyip gönderdikten sonra, kalan öğrencilerle işlemleri sürdürmeye devam etti Profesör Austin.
Üç düzine kadar yeşil sıvılı tüple dolu tahta bir kutuyu dikkatlice sakladığı dolaptan çıkarıp öğrencilere gösterdi önce. Sonra onlara hesaplamaları sonucunda meydana gelebilecek yan etkilerden bahsetti; fakat bu sırada Austin’in yaşlanan elleri, ağır tahta kutuyu tutamaz oldu. Tüpler büyük bir patırtı ile mermer yüzeyde dağılırken Austin’in tek düşüncesi, yıllardır uğraştığı deneyini, biraz önce berbat ettiğiydi; fakat çok daha büyük şeyler olacaktı. Yere yayılan yeşil sıvı, çok geçmeden gümüşi bir buhar halinde buharlaşmaya başladı. Öğrenciler ve profesöre telaşla dökülenleri bir araya getirmeye çalışırken, uzak doğulu bir kız öğrenci tıkanmışçasına öksürerek yere kapaklandı. Sanki boğuluyormuşçasına sesler çıkartıyor, ağlıyordu. Çok geçmemişti ki diğer öğrenciler de aynı şekilde kendilerini yere atıp inlemeye başladılar. O zaman Profesör bir şeylerin ters gittiğini anladı. O an yerde tepinen tüm genç bedenler, sanki ilahi bir ışıkla parladı ve ardından her bir bedenden hayvana benzeyen gümüşi parlak yaratıklar, bir hayaletçesine süzülerek yükselerek açık camlardan dışarı çıktı. Austin bu olanları izlerken genzinin yandığını hissetti. Telaşla kendisini koridora atarak, çıkış kapısına doğru ilerlemeye başladı. Koridor boyunca gördüğü her öğrenci ve profesör, tıpkı biraz önceki gibi inliyor, ardından çok geçmeden duvarları gümüşi parlak ışıklar sarıyordu. Austin çıkış kapısına birkaç metre kala yere yuvarlandı. Nefes almakta güçlük çekiyor, sanki boğazlanıyormuş gibi hissediyordu. Sonra gözünün önünde parlayan garip gümüşi bir sırtlan ile anlam veremediği bir huzura kavuştu. Sırtlan narince yükselip okul kapısından özgürlüğe kavuşurken, Austin tüm bunlara sebep olmanın hüznünü ile son nefesini verdi.

Bir Gazete Haberi;
“ARİZONA DEVLET LİSESİ’NDE TOPLU ÖLÜM.
…Arizona eyaletindeki başarılı lisenin okul içinde bulunan tüm öğrenci ve personelinin dün öğle saatlerinde ölü bulunması yetkilileri şoka uğrattı. Ortada hiçbir delilin bulunmaması ise hayret konusu...”

Arizona Devlet Lisesi’ndeki bu “sır” olayın ardından okul, yıllarca kapalı tutuldu; ancak 16 Eylül 1965 tarihinde, New York’lu zengin bir kadın, yetkilileri okul yönetimini eline alma konusunda “bir şekilde” ikna etti. Ağızları açık bırakan konu ise bu gizemli kadının devlet dairesine peşinde beyaz bir kar leoparı ile dalmasıydı, üstelik çalışanlardan biri bu leoparın bir ara parladığına yemin edebilirdi…