Mükemmel Atış = Öfke

Konu: Mükemmel Atış = Öfke Salı Eyl. 06, 2011 10:56 pm

Yayını olabildiğince gerdi ve okunu nazikçe yerleştirdi. hedefin tam ortasına vurması gerektiğini biliyordu. Tek gözünü kapattıktan sonra oku serbest bıraktı. Ok, inanılmaz derecede hızlı ve düzmdüz gidiyordu ve en sonunda durduğunda o kırmızı daireinin tam ortasındaydı Paura'nın oku. Bu konuda yeteneğim olduğunu hep biliyordum zaten, diye düşündü. Daha sonra beyaz renkli çantasından bir kutu çıkardı. Kutunun içi ucu zehirli oklarla doluydu. Hemen mankenlere doğru yöneldi. Ama tamamen mükemmel bir atış için mankene yapması gereken son bir rütuş vardı. Kot pantolonunun cebinden kırmızı rujunu çıkardı ve mankenlerden birisinin üzerine 'Igeniosus' yazdı ve koşarak mankene en uzak olan noktaya geçti. Sonra da büyük bir hızla elindeki oku fırlattı. Mankenin tam kalbine saplanmıştı. Kendinyle gurur duyuyordu. Zaten duyması gerekiyordu, özvülmeyi hak eden mükemmel bir insandı sonuçta. Bu sırada telefonu çaldı ve bu Paura'yı çantasına yönlendirdi.
Ekranda özel numara yazıyordu. Arayana ağzının payını vermek için telefonu açtı ve Emille'nin yani 'cici' annesinin sesini duydu. "Paura, bebeğim, neden hiç aramıyorsun?" Paura'nın onu araması gerekmiyordu, ve aramayacaktı da. Onun o yapmacık sesini duymaktan nefret ediyordu. Onunla evlendiği için babasından da. "Neden sustun?" dedi kadın. Paura sinsice gülümsedi ve "Telefonumu kırarsam bana yeni bir telefon alır mısın?" Kadın mutlu bir şekilde "Elbette." dedi. "Güzel çünkü şimdi kırılacak, bunu iyi dinle sarışın yelloz!" Paura, telefonu hedeflerden birin edoğru fırlattı sonra yaylarla attığı oklardan birini kaptı ve arkasından yolladı. Ok, telefonun tam ortasından içeriye girdi ve onu hedefe sapladı.
"Demek ki sinirli olunca her şey daha kolay oluyor." dedi kendi kendine. Daha sonra bir ok daha aldı ve onu da diğer hedefe fırlattı. O da tam ortaya isabet etmişti. Mükemmel atışlarını sağlayan kişi o sarışın yellozdu, ama ona teşekkür etmeyecekti. Çünkü ona sinirlenen kendisiydi.

# 1 saat sonra

Paura'nın kolları iyice ağrımaya başlamıştı. Tüm hedef ve mankenleri on ikiden vurmuştu ve çok mutluydu. Oklarını topladıktan sonra derslikten çıktı. Artık mükemmel atışlar içni ne gerektiğini biliyordu;
Mükemmel atışlar = Öfke