Nem ve Buhar

Sobrius | Tiro Nerden : İngiltere

3.Okulundaki ilk gününde yatakhanen hakkındaki görüşlerini anlat.
Yer; Yatakhanen.
Kişiler; Yalnızca sen.

...

Bavulunu sıkıca kavramış, yatakhanesine ulaşmayı en sonunda başarabilmişti. Bunun tadına varırken kız kardeşini düşünüyor, onun şuan ne yaptığını saptamaya çalışıyordu. Başına bela almamış olmasını umuyorken bavulunu yatağının üstüne bıraktı. Etrafta gördüğü saf buhar ve duvarların iliğine işlemiş olan nem kendisini rahatsız etmek için açık bir sebep olmayı hak ediyordu. Etrafı sevmemişti tıpkı içinde bulunan insanları olduğu gibi. Tanımıyordu ancak ön yargı onun temel özelliklerinden sadece birisiydi. Kendine yüklenen sıfatın ardından pencereye yönelip, perdelerini açtı. İçeriye dağılan gün ışığı rahatlayıp sakinleşmesini az da olsa sağlayabilmişti. Gün ışığını seviyordu fakat yağmurlu günü ilkbahara tercih edebilirdi. Düşünceleriyle çelişip, dengesizlikten kurtulduğu zaman yeteneklerini tam anlamıyla istediği şekilde yönlendirebilirdi. Garip ancak kendini çok iyi hissediyordu. Her ne kadar beğenmese ve bu kadar çok insanla kalmak istemese de buraya evim diyebilirdi. Eski yaşadığı yerden sonra ikinci ev olarak kabul edilebilecek bir yerdi. Acaba kız kardeşi de kendisi gibi mi düşünüyordu? Yoksa o beğenmemiş miydi? Tüm bu soruları bir kenara bıraktı ve bavulunu dikey biçimde oturttu. içinden çıkardığı küçük hançeri kimseye göstermeden ceketinin iç cebine saklamayı başarabilmişti. Ne olur ne olmaz zihninin yeterli olmadığı yerlerde kullanabilirdi. En azından küçükken aldığı bıçak fırlatma derslerinin pratiklerini yapmak için kullanabilirdi. Ne de olsa bu hançer bir kere işe yaramıştı bir daha yarayıp yaramayacağını kim bilebilirdi? Etrafına tekrar baktı. Tam etrafa dalıyordu ki pencereye çarpan kuşla irkildi.

Ayağa kalıp camları biraz daha araladı. İçeriye saf oksijen giriyordu. ' Aptal kuş! ' hemen ardından yürümeye başladı. Buraya alışabilirdi. Zaman alsa da evet alışabilirdi. Yatağına uzandı ve düşüncelere dalmak için zamanının olduğunu hatırladı. Anılarında bir gezintiye çıkmak hoşuna gidebilirdi. Ailesinin anılarında gezmeye bayılıyordu. Onları yürekten özlüyordu. İyice yoğunlaştı ve ilk bisiklet sürüşüne kuş bakışı bakıyordu. Küçük Phill oradaydı. Hemen ardında da sevimli Lill vardı. Kaç yaşındalardı? Herhalde Phill 6 Lill 5 yaşındaydı. Ah arkadaki sert mizaca sahip babası ne kadar da şık görünüyordu. Hemen yanında duran kahverengi saçları uçuşmuş zarif kişi de annesiydi. Diğer insanların anılarını değiştirebilirken kendisininkini değiştirememesi çok acıydı. İşte küçük Phill bisikletle gidiyordu ve arkasından koşan Lill yere yapışıvermişti. ' Ağlama bebeğim. Üfleriz ve geçer. Hadi. ' dedi ve gülümsedi annesi. O kadar sıcak bir tebessümü vardı ki karşısında duran insan üşümeyi anında kesebilirdi. Hepsi bir araya toplanırken ani bir kapı çarpmasıyla anılarından ayrıldı. Phill yine nem ve buharla dolu bu odada tek başına kaldığı için son derece üzücüydü. Burada kimse görgü kurallarını bilmez miydi? Yumruklarını sıktı ve sinirli bir şekilde oturur pozisyona geçti.