Hayallerindeki odada yaşayacak olmak, nasıl bir duygudur acaba?

Bavulunu zar zor getirmişti odasına Paura. Normalde vişneli turtanın yanında olmadığı zamanlarda onun gülümsediğini pek göremezdiniz, ama şimdi kendini mutlu hissediyordu. Buna hakkı da vardı. Artık bir ucube yerine konulmayacaktı, daha doğrusu konulamayacaktı. Çünkü bu okuldaki herkes onun gibiydi. Hepsi farklı ve özledi. Kendini şanslı hissediyordu Paura. Burada küçük düşmeyecekti, onu doğru gruba koymuşlardı. Olması gereken yerde, olması gereken konumdaydı. Şimdilik önemli olan da buydu.
Odanın kapısının önünde bulunan bavulunu aldı ve yatağının yanına koydu. Duvarlar buz mavisi rengine boyanmıştı. Genellikle beyaz ya da soluk renkli mobilyalar tercih edilmişti. Yastıkların kuş tüyü olduğu belliydi. Yatağın da yumuşak olduğuna kanaat getirdikten sonra, bir anda bu ortama ısındı. Belki de derslere girmemeliydi. Bütün gün burada durup müzik dinleyebilir, cildine bakım yapabilir veya hangi gün hangi elbiseyi giyeceğini ayarlayabilirdi. ama yapmaktan zorunlu olduğu şeyler vardı, ki bu şeyler on dokuz yıllık hayatı boyunca kendi kafasının dikine gitmiş bir kız için sıkıcı ve gereksizdi. Bu nedenle nerede olursa olsun nefret ettiği ilk şeyin burada olmasına hiç mi hiç sevinmemişti. Kurallar...
Derin bir nefes aldıktan sonra bavulunu açtı ve eşyalarını çıkardı. Tüm giysilerini yatağının yanındaki dolaba astıktan sonra, ayakkabılarını dolabın yanına koydu. Toka, parfüm vb. şeyleri aynanın önüne yerleştirdi ve bavulunu dolabın arkasına koydu. Okulu gezmek istiyordu. Böylece neyin nerede olduğunu bilir ve 'şurası nerede' gibi sorular sormaz ve salak konumuna düşmezdi.
Kapının önünde dikildi ve odaya baktı. Burası onun için biçilmiş kaftandı. Kendi odasına çok benziyordu. Zaten odasının dekorasyonunu değiştirecek olsa aynen bu şekilde yapardı. Bu nedenle bu odaya hemen bağlanmıştı. Sanırım buraya alışabilirim, diye iç geçirdi ve odadan çıktı.