Antreman (Görev)

(Bu başlık görev için tek kişilik rp olarak açılmıştır.)


Cumartesi. Okul döneminde bir haftada en sevdiği gün. Günlük ödevini yaptığı için boş geçirebileceği iki günün ilki.


Okula geldiğinden beri en çok dikkat ettiği şey herkesin güçleri olduğuydu. Almanyadayken sadece bir takım kabadayıyla uğraşmak zorunda kaldığından güçleriyle o kadar ilgilenmemişti. ama artık sınırlarının dışına çıkması gerekiyordu. En güçlü olması gerekiyor. Artık basit bir dünyadaki özel çocuk değildi, özel bir dünyadaki basit çocuktu.


Bugününü antreman için özellikle spor salonunu seçmişti. Spor takımları antremanlarını yapıyordu. Kalabalık bir yerdi. Kimsenin onu fark etmeyeceğinden en emin olduğu yer burasıydı. Millet bir topun peşinden koştururken onu fark etmezdi.


Gücünün en büyük sorunu eğer yanlış bir hesaplama yaparsa o hızla çarpıcağı herhangi bir şey beton etkisi yaratıcak ve ağır yaralanmasına sebep olucaktı. Onun dışında ise birden hızlanması ise vücudunu aşırı yoruyor ve enerjisini daha hızlı tüketiyordu. Antremanını ilk önce ısınma hareketleri, sonra da gücünü doğru anlarda kullanarak spor salonun çevresinde bir kaç tur koşarak devam ettirecekti. İlk önce tek bir sıçrama, sonra aralıklarla sıçrama sayısını teker teker attırma ve sınırı zorlama.Haftada bir yaptığı düzenli antreman.


Isınma hareketleri kolaydı. Spor takımlarını takip ederek yaptıklarının tamamını takip etmiş ve tüm hareketleri beynine kazımıştı. Onlar 5 kere yapıyorsa o toplam 20 kere yapıyordu. Kahvaltısı yerini beğenmeyene kadarda hepsini teker teker yaptı. Fakat düzen olarak hepsini sırayla bir kere yapıp sonra aynı sırada her hareketi toplamı 5e varana kadar aralıksız devam ettiriyor, sıkılınca da koşu antremanına başlıyordu.


Sahanın dışında tüm alanı dolaşacaktı. İlk turu yürüyerek geçti. tüm salon yakında maç sezonu başlıyacak olan voleybol takımı için ayrılmıştı. Koşarken boş gördüğü açıklıklardan salonun karşı tarafına gücünü kullanarak ulaşıyordu. Tabi ki amacına sadık kalarak. Her seferde sıçrama sayısını bir arttırıyor ve sıçramalar arasındaki mesafeyi olabildiğince uzun tutmaya çalışıyordu. Her seferinde mükemmel bir şekilde duruyor, durduğu anda oluşan gücü ise yeni bir atlama yapmak için kullanıyordu.


Bir kaç kere sıçrama yapmayı denedi. Ama ardışık sıçramalarda 3üncü sıçramayı yaptıktan sonra durmakta zorlanmış, durduğu anda dengesini koruyamayı başaramayarak bir kaç metre yerde sürüklendikten sonra vaz geçti. Anlaşılan bu haftalık bu kadardı. Zorlamaya gerek yoktu.