Paura Lagune Sobrius | Tiro
Nerden : Aslen İntalyan ama böyle Fransa'da Slonvenya'da da yaşadı. Lakap : Takabilecek cesaretin var mı ki?
| Konu: Yavru bir kedi miyavlaması... Ptsi Eyl. 05, 2011 8:54 pm | |
| # 3 yıl önce; İtalya, Roma, Cammelia Lagune Malikhanesi
Teyzesi Cammie'yi ziyarete, Roma'ya gitmişti Paura. Hem ailesinden biraz uzaklaşıp kafa dinlemek istemiş, hem de teyzesini çok özlemişti. Ona asla 'teyze' dememişti. Ya da adı ile hitap edip Cammellia dememişti ona. Paura için teyzesi hep Cammie'ydi ki, o da bundan rahatsız görünmüyordu. Duvarları buz mavisi renginde olan odasında oturmuş, kıyafet seçmeye çalışıyordu. Kapının hemen karşısında bulunan yatağının üzeri, kıyafet yığınlarından görünmüyordu. Sonunda dolabın en arkasından beyaz bir elbise aldı. Bu elbiseyi genellikle plajda giyerdi. Çikolata kahvesi gözleri dolabın önündeki boy aynasında elbiseyi süzüyordu. Uzun bir süre elbiseye baktıktan sonra, yatağın üzerindeki kıyafet yığınından göbeği açık soluk mavi renkli bir t-shirt ve kot bir şort aldı. Elbisedeki kemeri şort gözükecek şekilde bağladı. kestane renkli saçlarını açtıktan ve Ray-Ban gözlüklerini taktıktan sonra oldukça şık görünüyordu. Aynada kendine baktı ve sinsice gülümsedi. "Bu kadar mükemmel olmak yasaklanmalı." Dolabın hemen yanında bulunan komidinden 'Deniz Tanrıçası' isimli kitabını aldı ve odasından çıktı. Evin geniş holünde mutfağa doğru ilerlerken teyzesinin yaptığı resimlere bakıyordu Paura. teyzesi harika bir ressamdı. Onun resimlerine hep hayran olmuştu. Aşırı derecede sinirlenirse hemen bir resim yapar ve onu hole asardı. Venedik'teki odasının bir duvarı, teyzesinin resimlerine ayrılmıştı Paura'nın. "Vişneli turta kokusu mu alıyorum Cammie?" Teyzesi Paura'nın sesini duyduğu anda fırından yeni çıkarmış olduğunu turtadan bir dilim kesti ve Paura'ya verdi. "Nasıl olmuş?" diye sordu teyzesi. Paura uzun bir süre turtayı çiğnedi. Teyzesi bu sırada ona heyecanlı gözlerle bakıyordu. Lokmasını yutan Paura "Brava! Mükemmel!" dedi. Teyzesi Paura'yı gülümsetecek tek şeyin vişneli turta olduğunu bildiğinden mükemmel bulacağına emindi. Ama tahlil zevki bambaşkaydı Paura için. "Tamam tatlım, sen verandaya geç. Ben turtayı dilimleyip geliyorum." dedi. Paura kafasını 'tamam' anlamında salladıktan sonra mutfaktan çıktı. Verandadaki salıncağa uzanıp kitap okuyacak iken teyzesinin kedisi Morte'nin orada olduğunu gördü. "Morte hemen kalk ordan! dedi uyuyan kediye. Uyanıp kalkması için bağırıyordu. Ama kedi kılını bile kıpırdatmamıştı. "Hadi kalk şurdan Morte, uzanıp rahatlamaya ihtiyacım var." Kedi hala uyanmamıştı. Acaba miyavlasam uyanır mı, saçmalama Paura. Aslında denemekten zarar gelmez, diye düşündü. Derin bir nefes adlı ve "Miyaaav!" dedi. Sesi bir kedinin sesi ile aynı çıkmıştı. Daha sonra kendisine baktı. Normaldi tekrar tekrar aynı sesi çıkardı. Aynen bir kedi gibi .gerçek bir kedi gibiydi. O sırada teyzesi kapıya geldi ve "Tanrı aşkına Morte, miyavlamayı kes." dedi. Fakat Morte uyuyordu ve bu sesi çıkaran Paura'ydı. "Paura, sen.. Aman Tanrım!" dedi ve yeğenine sarıldı. "Bana teyze de, lütfen hayatım lütfen. Paura derin bir nefes aldı ve o kelimeyi söyledi. "Teyze..." Paura sesinin yerine geldiğini fark etmişti. Ama bunu nasıl yapmıştı. O iyi bir oyuıncuydu evet, ama asla bu kadar gerçekçi bir kedi sesi çıkaramamıştı. Uzun bir süre karşısındaki boşluğa baktı. Gözleri kararmaya başlamıştı. "Bana... bir şeyler olu-oluy-" Cümlesini tamamlayamadan bir anda yere yığıldı...
# 1 hafta sonra; Venedik, İtalya, Jason Lagune Malikhanesi
Odasındaki pencerenin geniş pervazına oturmuş, Roma'da yaşadıklarını düşünüyordu. Venedik'e geldiği zaman babasına ve evdeki herkese anlatmıştı yaşadıklarını. Ama kimse ona inanmamış, sadece oyunculuğun getirdiği bir şey olduğunu söylemişti. Her gün penceresinin kenarına konan kuşların sesini çıkarıyordu onlarlak onuşurken ve anlayabiliyordu kuşları Paura. O teyzesine ve Roma'ya dalmışken bir kuş dizlerine kondu Paura'nın. Kuş ötüyordu. 'Merhaba' diyordu genç kıza. Paura'nın 'cik' demesi ile beraber yükselmesi bir olmuştu. Sağına soluna baktı ve gözlerine inanamadı. Bir serçeydi. Evet, bir serçe. Nasıl eski haline döneceğini bilmiyordu. Kestane rengindeki saçlarını ve giysilerini düşündü bir anda ve yere çakıldı. Koşarak merdivenlerde aşağıya indi ve babasına yaşadıklarını anlattı. orada göstermek istedi ama bir serçeye dönüşemedi. Ve üç yıl sonra, o okula gidene kadar da inandıramadı kimseyi Paura... | |
|